«هنگ ترسوها» دربرگیرنده خاطرات سروان فهمی الربیعی، یکی از افسران گروهان هنگ یکم تیپ 413 عراق است که در جنگ تحمیلی هنگام عملیات کربلای 5 در سال 1365 به‏ رزمندگان ایران پناه آورد.
 فهمی الربیعی افسر جوان، خوشگذران و ماجراجویی بود که در روزهای جنگ به خاطر نبردهایی که در آن شرکت داشت، از صدام مدال شجاعت دریافت کرد. همین مدال ها و جراحت‏های زیاد باعث شد تا زمانی مسئول اردوگاه اسیران جنگی ایران در پادگان «الرشید» بغداد شود. او سال‌ها پس از پایان جنگ کتابی نوشت که بازگوکننده واقعیت‏هایی از ماهیت شوم صدام و نظام بعث عراق است. نویسنده اثر خاطرات درگیری‏ با نیروهای ایرانی را در مناطق پنجوین، سید صادق، بصره، شلمچه و عملیات کربلای 5 روایت می‌کند.
«هنگ ترسوها» فرازهای خواندنی فراوانی دارد که از آن جمله می‌توان به این موارد اشاره کرد: پرت کردن سه اسیر ایرانی از هلی کوپتر توسط فردی به نام هشام صباح الفخری، بمباران‏شیمیایی منطقه پنجوین توسط عراقی ها، وجود جوخه‏های اعدام در جبهه‏ عراق برای سربازانی که بدون ‏دستور مافوق‌شان عقب‌ ‏نشینی می‏کردند، متهم کردن افسران‏ رده بالای عراقی به بی‌کفایتی از سوی یکدیگر، شرب خمر افسران‏ارتش عراق، مجوس خواندن ایرانی‌ها توسط صدام حسین، تأکید راوی مبنی بر وجود امدادهای غیبی برای ایرانی‌ها، رفتار غیر انسانی‏عراقی‏ها با اعضای سپاه پاسداران و اسرای بسیجی، منافقان و همکاری‏آنان با حزب بعث، شرحی بر عملیات کربلای 5 ایرانی‌ها و وجود مؤثرحجه‌الاسلام ابوترابی و برخورد راوی با وی.
در این کتاب سروان فهمی‌الربیعی، روحیه متزلزل، فساد، ترس و بی لیاقتی ارتش بعث را به تصویر می‌کشد. از آنجا که وی مدتی رئیس اردوگاه اسرای ایرانی بوده، خاطراتی از وضعیت اسیران ایرانی و رفتار زننده و غیر انسانی دولت عراق را با آنان روایت کرده است. او از جنگی می‏گوید که از سر گذرانده‌ و از رهبر شکست‌خورده شان صدام حسین که با تبلیغات دروغ در کشورش تلاش می‌کرد روی خشونت و نادانی‌اش سرپوش بگذارد.